คุณภาพน้ำ

คุณภาพน้ำวัดได้จากหลายปัจจัย เช่น ความเข้มข้นของออกซิเจนละลายน้ำ ระดับแบคทีเรีย ปริมาณเกลือ (หรือความเค็ม) หรือปริมาณของวัสดุที่แขวนอยู่ในน้ำ (ความขุ่น) ในบางแหล่งน้ำ อาจมีการวัดความเข้มข้นของสาหร่ายด้วยกล้องจุลทรรศน์และปริมาณของยาฆ่าแมลง สารกำจัดวัชพืช โลหะหนัก และสิ่งปนเปื้อนอื่นๆ

แม้ว่าการวัดทางวิทยาศาสตร์จะใช้เพื่อกำหนดคุณภาพของน้ำ แต่ก็ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะพูดว่า "น้ำนั้นดี" หรือ "น้ำนั้นไม่ดี" ดังนั้น โดยทั่วไปแล้ว การตัดสินใจจะสัมพันธ์กับจุดประสงค์ของน้ำ เพื่อดื่มหรือล้างรถด้วยหรือเพื่อวัตถุประสงค์อื่น

คุณภาพของน้ำที่ไม่ดีอาจก่อให้เกิดความเสี่ยงต่อสุขภาพของประชาชน และอาจก่อให้เกิดความเสี่ยงต่อสุขภาพต่อระบบนิเวศ

มีหลายสิ่งที่คุณสามารถทำได้เพื่อป้องกันการเสื่อมโทรมของแหล่งน้ำในเขตรักษาพันธุ์ เช่น การสนับสนุนและเข้าร่วมโปรแกรมบำบัดน้ำเสียขั้นสูงที่กำจัดสารอาหารที่ไม่ต้องการและแบคทีเรียที่เป็นอันตราย โดยใช้สถานี "สูบน้ำ" สำหรับอุปกรณ์สุขาภิบาลในเรือของคุณ โดยใช้ผลิตภัณฑ์ "สีเขียว" มากมาย ที่บ้านและลดหรือเลิกใช้ปุ๋ย สารกำจัดวัชพืช และยาฆ่าแมลง

น้ำเป็นความต้องการที่สำคัญที่สุดอันดับสองในการดำรงชีวิตหลังอากาศ เป็นผลให้คุณภาพน้ำได้รับการอธิบายอย่างกว้างขวางในวรรณกรรมทางวิทยาศาสตร์ คำจำกัดความคุณภาพของน้ำที่ได้รับความนิยมมากที่สุดคือ "มันคือลักษณะทางกายภาพ เคมี และชีวภาพของน้ำ" เป็นตัววัดสภาพของน้ำที่สัมพันธ์กับความต้องการของสิ่งมีชีวิตหนึ่งชนิดหรือมากกว่า และ/หรือต่อความต้องการหรือจุดประสงค์ใดๆ ของมนุษย์